Niepokoje i dylematy współczesnych zauważasz w tragediach Sofoklesa

Najważniejszą tragedią Sofoklesa jest Antygona. Sofokles nawiązuje do mitu rodu Labdakidów. Antygona jest córką Edypa a siostrą Polinejkesa i Eteoklesa oraz Ismeny. Akcja tragedii rozpoczyna się, gdy obaj bracia już nie żyją. Walcząc o władzę, doprowadzili do wojny – Eteokles nie dopełnił umowy i po roku panowania nie odstąpił tronu bratu Polinejkesowi, który otrzymawszy w królestwie Argos pomoc, napadł na Teby, aby dochodzić swoich praw. Obaj bracia giną, a władzę obejmuje Kreon. Eteoklesa nakazuje pochować jak bohatera, ze wszelkimi honorami. Jeśli chodzi o Polinejkesa – Kreon zakazuje pogrzebu zdrajcy. Tematem tragedii jest czyn Antygony, która przeciwstawia się rozkazowi króla i dokonuje pochówku brata, a także decyzja Kreona- władcy.

Nieśmiertelność dzieła

Nieśmiertelność tego dzieła polega na tym ,iż autor tragedii ukazuje konflikt i metody postępowania ludzi ,które przetrwały wiele stuleci i jeszcze dziś są aktualne. Wciąż żywy jest konflikt m /y a dobrem jednostki ,wciąż istnieje walka o władzę ,zjawisko zdrady i dochodzenie swoich praw ,zderzenie sfery uczuć i obowiązku. Nadal dyskutujemy nad pojęciem sprawiedliwości i pragniemy ,aby prawo czy ustawa dotyczyły w tej samej mierze wszystkich- nawet rodzin rządzących i wydających ustawy. Wydaje nam się ,że człowiek ,który skupia w swym ręku władzę-kraju ,rejonu ,czy też przedsiębiorstwa musi dbać o autorytet i postępować stanowczo , a nie kierować się emocjami i interesami jednostki.

Dziś także oprócz praw oficjalnych istnieją prawa nie pisane ,a interes i uczucia jednostki bywają sprzeczne z dobrem społecznym .Wszystko to sprawia ,że problemy zawarte w Antygonie są wciąż aktualne.

• miłość siostrzana

• walka o władzę

• uczucie i obowiązek

• pojęcie zdrady i dochodzenia swoich praw

• prawa równe dla wszystkich

• władza a interes jednostki

• szacunek dla zmarłych

• ból po stracie najbliższych

Tragedia Sofoklesa zmusza współczesnego czytelnika do pewnych refleksji. Poucza przede wszystkim, aby nie postępować pochopnie, gdyż może to mieć straszne konsekwencje.

W przypadku Kreona trafniejszą decyzją byłoby pochowanie Polinejkesa poza murami miasta. Rozróżniłoby to charakter śmierci obydwu braci, a także ocaliło od śmierci trzy osoby.

Antygona może niewątpliwie stanowić przykład słusznego uporu i zaangażowania w sprawach dotyczących wiary, z którą związane jest życie codzienne. Należy stanowczo dążyć do osiągnięcia celu, ale powinno się także brać pod uwagę panujące powszechnie prawa i postępować według ustalonych reguł.

Antygona miała racje moralne, jednak jako obywatelka postąpiła niewłaściwie lekceważąc ustanowione przez władcę prawo państwowe. Autor sugeruje, że każdy człowiek winien przestrzegać praw regulujących życie w państwie, gdyż inaczej zapanowałby chaos.

Sofokles zwracał się w swoim dramacie zarówno do rządzących jak i rządzonych. Pierwszych pouczał, żeby wydawali prawa przemyślane, mądre, zgodne z panującymi tradycjami, aby nie powodować konfliktów w społeczeństwie. Władcy stanowiący prawo nie mogą mieć na względzie interesów osobistych ani budować swego autorytetu zbyt surowym prawem. Dlatego Kreon, choć miał szlachetne intencje, za popełnine błędy poniósł karę, tracąc swych najbliższych. Obywatele winni przestrzegać obowiązujących praw państwowych, a swe zastrzeżenia zgłaszać w ustalony sposób. Nie wolno jednak postępować samowolnie w ramach obowiązującego porządku prawnego.

Na koniec warto wspomnieć, iż każdy jest panem swojego losu. Naszego życia nie określa przeznaczenie, lecz sposób w jaki wykorzystujemy możliwości.